Sezon budowlany 2014 zakończył się wraz z pierwszymi mrozami. Warto przyjrzeć się zatem chociaż niektórym realizacjom z minionego roku, które były z jakiegoś powodu istotne. W temacie dostępności niewątpliwe warto ocenić remont ulicy Elektoralnej, dla której udało nam się przedstawić inwestorowi (Zarząd Terenów Publicznych) pewne rekomendacje, o których pisaliśmy już wcześniej. Spróbujmy zatem ocenić stan i dostępność tej śródmiejskiej ulicy po tegorocznych modyfikacjach.
Powyżej Elektoralna na mapie
Wizualna poprawa
Ulica Elektoralna przy wylocie z Pl. Bankowego
Tym na co zwrócą uwagę użytkownicy ulicy, będzie przede wszystkim poprawa wyglądu. Dzięki nowej nawierzchni jezdni i chodników ulica prezentuje się o wiele lepiej. Nowy asfalt i płyty chodnikowe oznaczają także poprawę warunków ruchu pieszego. Po ulicy chodzi się po prostu przyjemniej, nie także problemów z połamanymi płytami oraz kałużami na jezdni.
Pas nawigacyjny, północny chodnik
Dla osób niewidomych ułatwieniem jest wypukłe oznakowanie w formie pasów nawigacyjnych (płytki białe) oraz pasów ostrzegawczych (płytki żółte) po obu stronach ulicy. Dzięki oznaczeniom dojście do budynków ulicy jest zdecydowanie łatwiejsze. Jest to istotne zwłaszcza dla odwiedzających Mazowiecki Instytut Kultury (dawniej: Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki), który organizuje m.in. pokazy filmów z audiodeskrypcją.
Niepełne uspokojenie ruchu
Próg zwalniający na Elektoralnej
Kolejnym istotnym elementem, który zgłaszaliśmy podczas spotkania z ZTP, był postulat fizycznego uspokojenia ruchu. Niestety nie udało się go w pełni zrealizować. Powstały 2 progi zwalniające, zabrakło jednak wyniesionych tarcz skrzyżowań przy Orlej i Przechodniej. Tym samym, pomimo ograniczenia prędkości do 30 km/h, samochody najczęściej zwalniają jedynie przed progami zwalniającymi, oddalonymi od wymienionych skrzyżowań.
Progi zwalniające nie umożliwiają przejścia wszystkim użytkownikom – zachowano ściek przykrawężnikowy
Wykonane progi zwalniające nie mogą być traktowane jako wystarczająca metoda uspokojenia ruchu na ulicy Elektoralnej. Znajdują się one zbyt daleko od przejść dla pieszych, są także na ogół zastawione parkującymi samochodami, co utrudnia przekraczanie ulicy w ich miejscu. Zachowanie odwodnienia ulicznego oznaczało także skrócenie progów przy krawężnikach i tym samym ich niedostępność np. dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.
Przy skrzyżowaniu z Orlą wyspa powstała tylko z jednej strony
Można uznać, że samochody trochę zwolniły, warto byłoby jednak, aby Elektoralna przypominała prawdziwą ulicę ze strefy „Tempo 30″. W tym celu powinna posiadać wyniesione tarcze skrzyżowań oraz elementy fizycznie uniemożliwiające parkowanie przed i o obrębie przejścia, na przykład zawężenia jezdni. Przy Orlej taka wyspa powstała, niestety tylko z jednej strony. Jak pokazuje zdjęcie obok, brak wyspy po lewej ogranicza zaś widoczność pieszych na przejściu.
Inne błędy do wyeliminowania w przyszłości
Rynsztok i wpust kanalizacyjny w obrębie przejścia przy Przechodniej
Większość zaobserowowanych problemów wynika z funkcjonującego w Warszawie spososobu projektowania odwodnienia. Na całej długości powstały rynsztoki (także w poprzek przejść dla pieszych), nie zmieniono także lokalizacji wpustów kanalizacyjnych (powinny znaleźć się przed przejściami, od strony napływu wody). Odwodnienie uliczne w takim kształcie znacząco zmniejsza komfort przekraczania jezdni pojazdom kółkami (wózki inwalidzkie, wózki dziecięce itd.).
Pas nawigacyjny nie powinien iść „wężykiem”
Nietypowy kształt chodników (skosy i zakręty) oraz ich mała szerokość utrudniały stworzenie prostych pasów nawigacyjnych. Warto pamiętać, że ścieżki nawigacyjne powinny składać się z linii prostych, w miejscu zakrętów należy wytyczać pola uwagi, np przy użyciu pasów ostrzegawczych. Przynajmniej niektórych „zakrętów” na ścieżkach nawigacyjnych można było uniknąć. Jednak nawet obecny kształt ścieżek nawigacyjnych znacznie ułatwia poruszanie się osób niewidomych
2 koperty przed liceum posiadają prostopadły uskok. Prawe miejsce jest węższe, ale posiada dojście chodnikiem.
Kolejnym błędem jest sposób wyznaczenia kopert. 2 ukośne miejsca postojowe zlokalizowane na wysokości liceum Frycza-Modrzewskiego posiadają widoczny uskok związany z ich lokalizacją. Może on utrudniać dostęp do zaparkowanego pojazdu osobie poruszającej się na wózku inwalidzkim. Miejsca postojowe nie powinny posiadać uskoków, powinny za to posiadać także obniżony krawężnik od strony chodnika.
Przed liceum jest wystarczająco miejsca na nowe stojaki rowerowe. Biała ścieżka znowu biegnie zygzakiem…
Warto zwrócić uwagę także na potrzeby rowerzystów. W ramach remontu nie powstały niestety nowe stojaki. Warto zapewnić bezpieczne parkowanie chociażby uczniom liceum, obok którego szerokość chodnika pozwala na wyznaczenie obszaru ze stojakami. Ponadto Elektoralna, jako ulica o ruchu uspokojonym, powinna zezwalać na ruch rowerzystów także pod prąd. Miejmy nadzieję, że zapowiadane zmiany prawne pozwolą na dwukierunkowy ruch rowerowy już wkrótce.
Podsumowanie
Ulica Elektoralna była pierwszą inwestycją ZTP, gdzie staraliśmy się jako Federacja Kółeczkowa nakłonić inwestora do zastosowania pewnych rozwiązań. Cieszą obniżone krawężniki i poprawa stanu chodników, warto jednak było pójść krok dalej i wprowadzić większe modyfikacje w projekcie, w tym korekty odwodnienia oraz większą dbałość o przebieg ścieżek dotykowych. Dostępność ulicy i dojście do MIK z pewnością uległy radykalnej poprawie. Diabeł jednak jak zawsze tkwi w szczegółach… W przyszłości postaramy się, aby z wizji lokalnej został spisany protokół, który pozwoli na dokładną ocenę modyfikacji i sprawdzenie, które uwagi zostały uwzględnione.
Na zakończenie prezentujemy jeszcze kilka zdjęć…
Północny chodnik: pas nawigacyjny idzie łukiem, prosto przez właz
Niestety nie udało się przesunąć parkomatów oraz uniknąć klejnych kolizji z włazami
Elektoralna przy Al. Jana Pawła II, południowy chodnik
